Semra Topçu’nun, “Bu kadar hoyrat, bu kadar kaba, bu kadar düşmanca davranmayı hak etmemiştik…” diyerek yaptığı açıklama şöyle:
“Ben bir gazeteciyim. Sekiz yıl önce Halk TV’de işe başlamak, orada habercilik yapmak, program hazırlamak benim için onurdu. Hiçbir zaman profesyonel bir eleman olarak hissetmedim kendimi. Azdan çok üreten, yoktan var eden küçük bir gönüllü ekibin parçasıydım.
Hep birbirimize dayandık, birbirimizin eksiğini tamamladık, sesini yükselttik. İhtiyacı olana omuz verdik, destek olduk, kimi zaman da birbirimizin omuzunda ağladık.
Bir AVM’de daracık bir salona sıkışmış bir kanaldı, borç batağına girip birbiri ardına hacizler geldiğinde kimseler duymadı acımızı. O küçücük gönüllüler ekibi olarak, bankalardan krediler çekip yaşattık bu kanalı. Aletlere el konulmasın diye nöbetler tuttuk başında, hacizlerle mücadele ettik….
Gezi eylemlerinde yaşadık en büyük heyecanı, tatmini, mutluluğu. Penguen belgeseli gösteren, sağırları körleri oynayan haber kanallarının aksine biz yansıttık o isyankarların sesini tüm ükeye. Kameramız yoktu, eylemciler görüntü gönderdi. Muhabirimiz yoktu diğer kanalların muhabirleri destek oldu. Günler geceler boyu kesintisiz verdik o günlerde yaşananları. Boyumuzdan büyük işler başardık. İşte bu kanal o günlerden sonra halkın belleğinde yer edindi, gerçek bir haber kanalı haline geldi. Bir marka oldu; kuranların ve bizlerin bile tahayyül edemediği kadar etkili bir marka…
AKP siyasi iktidarının medyayı kontrolü altına aldığı, haber kanallarının iktidarın canlı yayın aygıtları haline geldiği dönemde biz habercilik yaptık; Halk Tv tüm muhaliflerin sesini duyurabileceği, hak haberciliğinin yapıldığı bir mecra olmayı sürdürdü. Demokrasi mücadelesine katkıda bulunan; halkın haber alma hakkını ve basın özgürlüğünü savunan yıkılmaz bir kaleydik, alternatif medyaydık.
Seçim gecesi geç vakitte ayrıldığım kanala heyecanla koştum, sabaha kadar yayın yapan Lale’den 1 Nisan sabahı saat 06.30’da yayını aldım. Şen şakraktım. Öyle ya, karanlık tünelde ışık görünmüştü, martın sonu gerçekten bahar olmuştu. Neşeli tweetler attım, programı gülen yüzle, parlayan gözlerle bitirdim.
Peki sonra ne oldu? Daha stüdyodan çıkmıştım ki, avukatlar geldi ve bir kağıt koydu önüme? Okudum ama anlayamadım, bir daha okudum, bir daha… ‘Kanal reytinglerindeki düşüş sebebiyle iş akdiniz 01.04.2019 tarihi itibarıyla feshedilmiştir.’ Az önceki sevincim, mutluluğum, zafer havası, hepsi, hepsi uçup gitti bir anda. Karanlık...
Sonra gece boyu yayın yaptıkları için yorgun düşen o küçücük ekibimiz toplandı. Benim gibi, Rahmi Aygün, Lale Özan Arslan, Barış Yarkadaş, Atakan Gültekin ve Gökhan Demirel’in de işlerine son verilmişti. Onlar da şaşkındı benim gibi. Nedenini, niçinini soracak sorumlu yoktu karşımızda. Tazminatlarımızla ilgili bilgi bile alamadık. Hemen eşyalarımızı topladık, öğleden sonra kapının önündeydik. Biz çıkarken yeni ekip yayın hazırlıklarına başlamıştı bile…
Evet anlıyorum, bu kanalın sahip ve yöneticileri bir karar vermiş ve artık bizimle çalışmak istemiyorlarmış. Tamam, olabilir. Ama biz böyle hoyrat davranmayı hakedecek ne yaptık? Hadi böyle bir zafer gününü yaşamamıza izin verip bir gün daha bekleyemeyecek kadar aceleleri vardı. Hadi yüzümüzü görmek istemiyorlardı, kendileri karşımıza geçip söylemek yerine avukatlarla gönderdiler işten atma yazılarını. Hadi bir veda partisi düzenlemeye, dostça uğurlamaya gerek görmediler. Bunları da anlıyorum…
Ama alelacele yazılmış, şablon ve haksız bir ‘reyting düşürme’ suçlaması yerine gerçek gerekçe söylenemez miydi? Daha önemlisi, bunca yıldır bizi izleyen Halk Tv’nin izleyicilerine veda etmeye hakkımız yok muydu? Bizi ekrandan uzaklaştıranların, Halk Tv’nin değerli ve vefakar izleyicilerine bir açıklama borçları yok muydu? Bu kadar hoyrat, bu kadar kaba, bu kadar düşmanca davranmayı hak etmemiştik… Halk TV hiç haketmemişti, hiç…
Tabii bu süreçte bizlere destek veren Uğur Dündar ağabeye sonsuz teşekkürler. Haberi alır almaz anında istifa ederek sadece destek vermedi o aslında. Nezaketin ne olduğunu, mesleki dayanışmanın ne anlama geldiğini de gösterdi cümle alame…
Ayrıca köşelerinde, sosyal medya hesaplarında yazarak, arayarak destek olan çok değerli meslek büyüklerime, basın emekçilerine, dostlarıma teşekkür ederim.
Semra Topçu