Her sabah evimden işime gittiğim güzergahta, bir tarafta tamamen keyfi iki göz odalı ki yolun bu yanında adları stüdyo daire olarak geçen dairelerin yer aldığı, başı göğe değecek gibi duran heybetli adı rezidans olan binalar, öteki tarafta ise en az 5-6 kişinin tamamen mecburiyetten yaşadığı iki göz odalı ki yolun bu tarafında adı gecekondu olan çatısı ayrı, kapısı ayrı, kırık dökük malzemeler ve bahçesinde alacalı çamaşırların iplerde asılı olduğu yaşam alanları yer alıyor.
Bir taraf ne kadar tek renk, donuk, ruhsuzsa, öteki taraf, çok renkli, çok hareketli ve asla ruhsuz değil, uzaktan bakıldığında hani hepimizin mutlaka denk gelip tebessüm etmemize sebeb heybetli köpeğe kafa tutan, bir avuca sığan köpeklerin kafa tutuş hali vardır ya… Ha işte tamda öyle bir resim gelir göze.
Bu sabah yine oradan geçerken birkaç metre önümde oluşan kazadan ötürü bir müddet araç içinde kalmak zorunda kaldım, camları açtım ve yan tarafımdaki üç kadın ve birkaç çocuğun olduğu kapı önü muhabbetine kulak misafiri oldum. Bir yandan ağlayıp bir yandan anlatan kadını öteki teselli etmeye çalışır ifadesiyle dinliyor, çok daha görmüş geçirmiş olduğu her halinden belli olan bir diğer kadın, eliyle omzuna vurup aman boşver diyordu gülerek... Sonra gülümsemesi biraz öfkeli biraz kızgın ama çokça güven veren üslubuyla konuşmaya devam ediyordu, o anlattıkça ağlayan kadın sakinleşip, gözyaşlarını silip ara ara tebessüm ediyordu. Bir kaç dakika sonra içeriden elinde her biri birbirinden farklı bardakların yer aldığı çay tepsisiyle bir başka kadın gelince, sıkıntının hüznün yerini coşkulu konuşmalar gülüşmeler alıyordu.
Trafikte epeyce kalmıştım ve bir süre daha kalacak gibiydim o dakikalarda telefondan sosyal ağlara bakınırken birbiri ardına bir psikoloğun birde kendisini kişisel gelişim uzmanı ve nefes terapistinin sponsorlu sayfalarına denk geldim, biri program kapsamında belirlenen katılım ücreti ödenerek, mutsuzluklarımızdan kurtulacakmışız, pozitif düşünüp pozitif yaşayacakmışız, istediğimiz her şeyi pozitif düşünerek elde edebilecekmişiz diyor, bir diğeri ödeyeceğimiz para karşılığında bize nasıl nefes almamız gerektiğini öğretecekmiş o tutarı yan taraftaki ablalar duysa nefesleri kesilir o ayrı konu.
Tam da bu noktada şunu fark ettim biraz evvel tanık olduğum diyalogda komşusuna nefes olan terapist, sıkıntısını unutturan yol gösteren psikolog vardı.
- - - -
